|
ciepła herbata/kawa po mroźnej nocy w dolinie  tutaj dowód że ciepło nie było  cała ściana już w słońcu, ale ten snieg pod ścianą chyba już nie zejdzie do zimy nad nami Cihulov Pilier, czyli filar Małego Batyżowieckiego Szczytu  na pierwszym wyciągu miałem troche problemów orientacyjnych, ważne jest to że dotarłem do właściwego miejsca na stanowisko po ścianą ustawiają sie dwa zespoły słowackie które będą nam deptać po piętach  Szymon kończy pierwszy wyciąg  skośna rysa w prawo i piękna ścianka powyżej (kluczowe miejsce drogi) na drugim wyciągu  to już końcówka trzeciego wyciągu, ciekawy pionowy kominek, całkiem lity i dobrze asekurowalny, stanowisko wiszące z bloku wzmocnione friendami ten wyciąg zrobiliśmy niezgodnie z fototopo (droga nr 6) z tatry.nfo.sk, i prawdopodobnie niezgodnie ze schematem wygląda na to że zrobiłem wariant prostujący który był bardzo ciekawy i dość wymagający (V)  Słowacy depczą nam po piętach, na szczęscie po tym wyciągu stwierdzili że jesteśmy za wolni i zjechali do podstawy ściany  start czwartego wyciągu  końcówka czwartego wyciągu, tu już wszystko zgodnie ze schematem  piękna skośna rysa na gładkiej płycie (piąty wyciąg), jedno z najpiękniejszych miejsc na drodze  Szymon kończy piąty wyciąg  na szóstym wyciągu filar się kładzie, idziemy półtorej wyciągu - prawie na 60 metrów  kolejne miejsce "do wyprostowania" niestety nie podejmuję wyzwania, droga idzie z prawej a nie tą efektowną ryską  po szóstym "łączonym" wyciągu  siódmy wyciąg tez prawie na 60m doprowadza nas na grań  na grani  idziemy z lotną na główny wierchołek, w tle Kaczy Szczyt, Zmarzły i grań Kończystej  pomiędzy Małym i Wielkim Batyżowieckim Szczytem  na szczycie  niełatwe zejście granią, widoczne oblodzenia po północnej stronie  poniżej sposób tak mniej więcej przeszliśmy drogę, z zaznaczonym stanowiskiem nr3 ponad pionowym kominkiem (nasz wariant)   Filar Cihuli bardzo mi się podobał, mieliśmy haki ale dało by się bez nich obejść, bo droga jest lita i dobrze asekurowalna, wariant który zrobiłem na trzecim wyciągu ciekawy (pionowy komin) chociaż wiszenie na stanowisku powyżej mało wygodne zejście z Batyżowieckiego Szczytu z liną na lotnej, zgodnie z opisem WHP, najpierw po stronie Kaczej potem przewinięcie na Batyżowiecką (kopczyki pomagają), zejście z Zachodniej Batyżowieckiej Przełęczy wygląda stromo i krucho ale bardzo szybko dochodzi sie do piargów (kopczyki pomagają), nie polecam iść dalej granią na Wschodnią Batyżowiecką Przełęcz, ten fragment grani jest bardzo kruchy, mieliśmy tam małą przygodę - Szymon poleciał z blokiem, na szczęście asekuracja zadziałała i nic się nie stało, wróciliśmy na przełęcz Zachodnią i zeszliśmy bezproblemowo |
