pogoda świetna, a my w dobrej formie - decydujemy się iść na Czapajewa i przenieść się na przełęcz pod Chanem
fragment poziomej grani - niezła ekspozycja
pionowy uskok skalny - to chyba najtrudniejszy fragment (ok. IV) na całej drodze prowadzącej na od północy na Chan Tenngri
czapa chmur na Chanie
za pierwszym uskokiem mijamy kolejne
Doganiamy Kaśkę i Bożenę, Kaśka jest bardzo zmęczona i odwodniona. Dziewczyny zastanawiają się czy nie zjeżdżać,
bo nie wiedzą gdzie rozbił się Mateusz który ma ich namiot i wyprzedził je o jakieś dwie godziny.
Motywujemy Kaśkę do dalszej drogi i pomagamy jej troche (to już druga taka akcja)
Obawiamy się czy na szczycie nie będziemy musieli zmieścić się w czwórkę w moim małym namiocie
robi się ciemno ...
na szczyt (Plecy Czapajewa 6100m) docieramy już w nocy
na szczęście jest tam wolny namiot agencyjny a w nim siedzi sobie ... Mateusz
dla mnie była była to najcięższa noc na wyprawie, wieje i sypie a mnie boli mnie głowa i ogólnie jestem słaby
śpimy długo, a zbieranie rano przedłuża nam się do popołudnia
dodatkowo puściła mi się krew z nosa - więc chodzę z takim śmiesznym czopkiem :)
w końcu zmuszam się do wyjscia - widoki dookoła są obłędne
na główny wierzchołek Czapajewa 6637m prowadzi kręta grań z wielkimi nawisami
na lewo od Czapajewa, w oddali, widać najwyższy szczyt Tien Szanu - Pik Pobiedy 7439m
na niebie dominuje bliski już Chan Tengri
idziemy w stronę Chana - na Przełęcz Zachodnią 5800m, pomimo że droga jest krótka i łatwa, ja mam nie wiele siły i często odpoczywam
z przełęczy wykonujemy 20 metrowy zjazd na południową stronę i znajdujemy wolną jamę śnieżną
w jamie jest pozostawione przez inną ekipę jedzenie - cieszymy się ze słodyczy i suszonych owoców - u nas z tym kiepsko
ergonomiczna jama ze stołem, półeczkami, miejscem do spania
wieczór jest bezchmurny - widok na Pobiede i Czapajewa
uwzględniając termin naszego wylotu mamy 3 dni na atak szczytowy - decydujemy się jutro na podjęcie pierwszej próby
zbudowany z marmuru Chan Tengri rozświetlony przez zachodzące słońce
wychodzimy do ataku po 7, niby jest pogodnie, ale niepokoi nas silny wiatr od zachodu
wiatr utrudnia nam poruszanie się i mocno wychładza, idę w kurtce puchowej i łapawicach puchowych
ten czarny punkcik na śniegu to Mateusz który wyszedł przed nami pół godziny wcześniej
udało nam się wyjść jedynie 200m powyżej przełęczy i na wysokości 6000m silny wiatr sprowadza chmury,
a one śnieżycę - nie mamy wątpliwości że trzeba się wycofać.
Tego dnia - idący przed nami Mateusz - dotarł do 6400m (o ile dobrze pamiętam)
Następnego dnia wstajemy wcześnie z zamiarem podjęcia drugiej próby ataku szczytowego.
Okazuje się że mamy prawie całkowicie zasypane wyjście, a na zewnątrz jest śnieżyca.
Te kilka zdjęć zrobiłem około godziny 10 podczas chwilowej poprawy pogody:
zbliżenie na Czapajewa
nad Pobiedą kłębią sie chmury
zastanawiamy się czy jutro pogoda da nam ostatnią szanse na zdobycie Chana...
pojutrze trzeba schodzić - goni nas termin powrotu do kraju, powoli kończy się jedzenie,
śpiwory nabierają wilgoci ... mamy już dość siedzenia w jamie
powrót